Pyt en Mariann troffen elkoar yn Oekraïne, dêr’t Pyt oan it wurk wie foar de organisaasje ‘World Servants’. ‘Wy bouden dêr in weeshûs, Mariann wie tolk.’ De fiertaal tusken Pyt en Mariann wie doe noch Ingelsk, mar doe’t sy letter mei-inoar yn Drachten wennen, waard de fiertaal stadichoan Nederlânsk. Mariann moast wol bot wenne oan har nije libben hjir. ‘Alles was anders: het eten, de mensen, de verjaardagen… Ik voelde me net een baby, ik moest alles opnieuw leren.’

Gelokkich fielt Mariann har hjir no nei acht jier hielendal thús, en in echte Fries. ‘Als ik buiten Friesland ben, dan voel ik me heel trots op Friesland en dat ik de Friese taal versta.’ Dat Mariann har hjir no hielendal thúsfielt, komt ek troch harren dochter Csenge Marije fan 3 jier. Csenge hat sawol de Nederlânske as de Hongaarske nasjonaliteit. Pyt: ‘Dat wy beide ús eigen taal mei har prate soene, wie foar ús hiel fanselssprekkend.’ Mariann leit út: ‘Kinderen kunnen makkelijk meerdere talen leren, dat is goed voor de hersenen. Ik vind het heel vreemd dat sommige mensen hier er niet voor kiezen de Friese taal door te geven. Er zitten eigenlijk alleen maar voordelen aan meertalig opgroeien.’

Sa genietsje sy der bygelyks allegear o sa fan dat Csenge no hûndert út prate kin mei har ‘papa en mama’ (pake en beppe yn it Hongaarsk). ‘Wij videobellen elke dag met elkaar’, fertelt Mariann. ‘Csenge vindt dat ook fijn, want naast mij komt ze hier niet veel Hongaarssprekende mensen tegen.’ Se besykje twa kear yn it jier de lange reis nei Hongarije te meitsjen. Wylst se yn de auto sitte, lústerje se nei ‘Sjolle sjauffeur’, ‘Yn ’e moanneskyn’ en oare Fryske berneferskes . Pyt: ‘Wy steane der fersteld fan hoe’t sy al dy ferskes ûnthâlde en meisjonge kin.’

Ik vind het heel vreemd dat sommige mensen hier er niet voor kiezen de Friese taal door te geven.

Pyt en Mariann binne beide aardich konsekwint yn it praten fan harren eigen taal. Mariann: ‘Dat heb ik wel tegen Pyt gezegd: als je wilt dat Csenge later ook in het Fries gaat bidden, dan moet je nu ook in het Fries bidden.’ Sûnttiid bidt Pyt yn it Frysk mei Csenge. ‘En wy lêze in hiel soad mei har, Tomke en oare Fryske boekjes.’ Mariann giet om de trije wike nei de biblioteek en nimt dan nije boekjes en fansels in heit&mem mei. As Mariann sels foarlêst, set sy de boekjes yn it Hongaarsk oer. Dy konsekwinte oanpak soarget derfoar dat Csenge harsels al hiel bewust is fan de ferskillende talen. Pyt laket: ‘Dan seit se tsjin Mariann: sa sizze wy dat yn it Frysk!’

Skriuwer: Hieke Rienstra
Foto: Hippe Kiek Fotografie
Ut: heit&mem nr.2 2022