Alders
Alders
It is altyd it selde,
Alle kearen op ‘e nij,
Rûzje mei myn âlders,
Hast elke dei.
Ik mei neat fan dy twa.
Ja, ik kin sliepen gean,
As of dat wol, of sa.
Dat dit soarte fan âlders bestean.
In leuk mobyltsje? Dat sil wol net meie.
In moaie tas? Dy silst wol op de oare skoalle krije.
In gouden ring? Dat giet te fier!
In nije klok ha ik nedich! Dizze ha ik al 9 jier!
En merkklean dan?
Dy binne fierstente djoer!
As se dy priiskaartsjes sjocht…..
Oei, dan wurdt se oerstjoer!
Harren kleansmaak is my net nei it sin.
Moast ris sjen hoe’t se der byrinne.
Mei dy âlde beppeklean.
It is omdat it myn âlders binne.
Mar ik bin it al tiden sêd.
Al fanôf juster.
Ja, ik moat wer op tiid op bêd,
En altyd thús wêze foar it tsjuster.
Sa no en dan kinne we it wolris gesellich deroer ha,
Mar dat is samar foarby.
Dan begjinne se wer oer myn minne kanten of sa,
Soene der ek bettere âlders wêze dan dy fan my?
Jildau v/d Mey
Winner gedichtewedstriid 2008
