Taboe
Op vakantie op de camping hoor en zie je veel wat normaal binnenshuis blijft. Je ziet dat iedereen wel eens worstelt met zijn / haar kinderen. Dat het echt niet bij iedereen even gladjes verloopt.
Wat is dat toch dat we zo graag de schijn op willen houden naar de mensen om ons heen? Wat is er toch raar aan dat je het soms even niet weet hoe het moet? Dat je even niet dezelfde taal spreekt als je kind?
Het lijkt bijna wel een taboe: moeite hebben met het begeleiden van je kind. Je moet gelijk een perfecte ouder zijn. Terwijl iedereen wanneer er een puppy in huis komt, op puppycursus gaat! Maar begeleiding / advies vragen wanneer er een kindje komt, zou dan vreemd zijn??
Lijkt me toch juist heel logisch!
Doorbreek het taboe en ga in gesprek hierover! Met je vriendin of buurvrouw of vraag begeleiding aan van iemand die inzicht kan geven in jouw gedrag en jouw kinds gedrag. Durf weer te vertrouwen op je eigen intuïtie en jouw eigen kunnen.
Door het taboe te doorbreken, doorbreek je jouw eigen grenzen waardoor je ineens weer een open vizier hebt!
Doe je mee?
Joke Nauta
www.delibbensbeam.nl
Op de hichte bliuwe fan heit&mem? Meld dy oan: