Hoe komt het toch? Zijn de kinderen van tegenwoordig zo anders dan vroeger? Of zijn wij zo veranderd? Of…?
Ik denk dat in alles een kern van waarheid zit! De kinderen van tegenwoordig zijn anders. Ze komen met een ander bewustzijn op aarde. Ze zijn creatiever, niet alleen d.m.v. kunst en/of zang bijvoorbeeld, maar ze hebben een “open geest”, kunnen zomaar met bijzondere oplossingen komen, waar jij nooit aan gedacht zou hebben.
 Kinderen van deze tijd willen ontdekken, weten al veel “van binnenuit” en dat strookt soms niet met dat wat ze op school leren. Op school is er niet altijd ruimte om anders te gaan denken, of anders te gaan leren.

 De kinderen van nu voelen veel, ze hebben enorme “voelsprieten” waarmee ze tussen de lijntjes door kunnen lezen. Ze voelen/horen ook dat wat er níet gezegd wordt. En dat is enorm vermoeiend voor ze. Ze krijgen zó veel informatie binnen, dat ze overprikkeld kunnen raken. En die spanning moet er uit, er moet een ontlading komen.

Ze gaan dat uiten door óf heel druk te vertonen óf zich juist helemaal terug te trekken. Er wordt nogal eens een stempel op ze gedrukt als ADHD of ADD bijvoorbeeld, maar het is voor deze kinderen belangrijk dat ze zich kunnen ontladen. Wanneer daar geen ruimte voor is, gaat het dus mis. Wanneer er wel genoeg ruimte is, verandert direct het gedrag.

Wanneer je hier als ouder en bijvoorbeeld als leerkracht of leider op een kinderdagverblijf meer over weet, kun je er beter op in springen en kun je er iets meer rekening mee houden. Ze dwingen ons tot nadenken en vaak tot een andere kijk op dingen. Dat houdt in dat wij soms onze verwachtingen en denkpatronen los moeten laten en open moeten staan voor iets nieuws. Dat betekent vaak als ouder uit je comfortzone stappen, maar je zult zien dat je positief verrast wordt! 

Zodra wij onze kinderen een veilige basis kunnen geven, kunnen zij (en wij vanuit ons nieuwe perspectief!) vanuit die veilige basis heerlijk de wereld gaan ontdekken. Doe je mee?

Joke Nauta
www.delibbensbeam.nl