Jancko en Lieuwe reden de laatste tijd op speelgoedauto’s door de kamer rond. De auto’s leken te verdwijnen onder hun pamperkontjes. “Er moeten trekkers komen”, zei eega. Niet van die grote voor buiten, maar kleine voor in huis.” Ik vond een klein model trekker op Internet, type John Deere. Zo’ n groen met gele. Met aanhangwagen. Kan het echter?

Op de dag van bezorging was het glad en lag het verkeer stil. Het duurde vier dagen voor er weer bericht kwam: de trekkers zouden dezelfde middag nog worden bezorgd. Eindelijk! Met een brede glimlach liep ik naar de voordeur toen de bel ging. Tot mijn schrik zag ik dat de bezorger maar een doos bij zich had. “Maakt u zich maar niet ongerust, u tekent maar voor een. De andere zit vast bij mijn collega in de bus”. Tsja..en nu? dacht ik.

Ik tilde de doos de kamer in. Eega zei: is het wel verstandig dat we er een uitpakken? Terwijl hij dit vroeg stonden de jongens al om de doos heen. Op een zijde stond een enorme afbeelding van de trekker dus wegzetten had geen zin meer. En met de gedachte dat ik ze net daarvoor harmonieus een karretje had zien delen op de kinderopvang en dat de andere nog bij de collega in de bus zat, zette ik door.

Ik geef niet graag mijn ongelijk toe, maar het bleek geen goede beslissing. De trekker werd door de jongens besprongen en er werd dusdanig gevochten en gekrijst dat ik meneer Deere in een andere kamer heb moeten wegzetten. Foetsie leuk weekend. Het duurde nog twee dagen voor de andere trekker kwam, waarmee de harmonie in ons huis weer enigszins terugkeerde.
Een groot voordeel, dat vroeg leren delen, maar niet voor heit en mem. Nog niet tenminste..

Nynke Dijk is moeder van de tweeling Lieuwe en Jancko. De twee zonen inspireren haar als gastauteur voor de site www.heitenmem.nl