De sinne sil net altyd skine,
en donkere wolken geane foarby.
Mar silst dan de wei ek fine,
nei ien dy’t heger stiet as wy.

Gean mei al dyn leed en soargen,
nei de Grutte Skepper ta,
Hy sil altyd oer dy weidsje
hokfoar soargen ast ek hast.

Gean net allinne yn ’t libben
te swier is dy de lêst.
Hâld boppe freon en sibben,
dy oan dyn Heilân fêst.
Wol bliuwt der leed en smerte,
wol blet der mannich wûn,
mar lokkich is it herte
dat Jezus fûn.

Alle bern op ierde
ha de selde Heit,
Wêr’t ús widze ek stien hat,
wêr ’t ús wenplak leit,
hoe’t we ek prate meie
hoe’t ús mûle ’t seit,
wy binne allegearre berntsjes
fan de selde Heit.

Bliuw altyd gol en blier.
Al liket soms
ús libben swier.
Kinst jimmer hjir op oan;
Jezus helpt ek dy
elke dei wer op ‘e nij.

Gean ’t libben net allinne,
te swier is dy dyn lêst.
Wol ’t paad mei Jezus rinne
hy biedt dy treast en rêst.
Der bin safolle noeden,
en triennen en fertriet.
Mar ûnder Jezus hoede,
sjongsto in liet.

Gean mar mei moed dyn libbenswei.
Wat dy yn’t libben treffe mei,
al giet it faak troch tsjusternis
oan Jezus’hân komst do der wis.
Dêrom it each omheech nei God,
syn hân bestjoerd yn libbenslot.

It fee, de fûgels en de blommen,
wat groeit en bloeit op fjild en lân.
It hat by Him syn ûnderkommen.
Dyn dagen binnen yn syn hân.

Jezus seit: Hy wol, dat wy allegear
binn’ in moai lyts kearske
of in ljochte stjer.
En hy wol dat der ljocht jout ta Syn ear,
do en ik net minder
mar altyd mear!

Leafde wol ik jaan
oan allegear dy ik ken
altyd om oaren tinke
ik bin Gods bern

Leafde wol ik jaan
sa meitsje ik oaren bly
en mei ik tinke
God is flakby

Lyk as in blom nei in dize,
har blêdsjes iepen docht;
en glimkjend op har eigen wize,
bliid nei de sinne sjocht.
Sa moatte wy by wat ús treft,
nei boppe sjen, nei God.
Hy jout ús hieltyd nije krêft,
en hy bestjoerd ús lot.

Lytse Janny, folgje Jezus.
Nimmen is sa goed as Hy.
Hear, Syn stim ropt allegearre:
“Lytse berntsjes, kom ta My!”

Jimmer sil Hy dy beweitsje
as in Hoeder, trou en goê,
en Hy sil nei hûs tabringe
’t skiepke dat ferdwale soe.

O Hear, dy’t út ‘e himel sjocht
nei alles wat dit famke docht
Wês Jo har Hoeder dei oan dei
en lied har op de Libbenswei

Sa as de blom de sinne lûkt
de fisk yn ’t kleare wetter dûkt
de ljurk de blauwe loft yn kliuwt
de wite wolk omhegen driuwt
dat sa dyn herte, from en frij
Gods hillige wegen sykje mei!

Sa as de blom it kopke,
nei it sinneljocht sjen lit…
Sa as de fisk mei wille,
troch it kleare wetter sjit…
Sa as de ljurk te sjongen,
de hege loft ynflocht…
Sa as it wolkje fredich,
de hiele wrâld besjocht…
dat sa dyn hertsje, restich, bliid
op God fertrout, de hiele tiid.

Sjoch net by grutte minsken op,
fertrou do mar op God.
Want al dy sterke Goliat’s
lizze fan ien stientsje plat!

Sjong mar ta
en dûnsje bliid!
God hâldt fan dy!

Syn noed giet oer de lytse mosk,
de fûgeltsjes yn fjild en bosk.
It gers de blomkes op it lân,
it komt alles fan Syn hertehân

Us leave Hear dy’t alles docht
dy ’t alles wit en alles sjocht
Hy is sa goed sa myld en gol
dat hy dy trou bewarje wol.

Syn noed giet oer de lytse mosk,
de fûgeltsjes yn fjild en bosk.
It gers de blomkes op it lân,
it komt alles fan Syn Heitelân.

Wês as in lamke dat boartet,
en springt yn it sinneljocht.
Mar wol by de Heare bliuwe
Hy hat dy al jong socht.
Lit Hy dyn Hoeder wêze,
en hear mar nei Syn stim.
Dan silsto net ferdwale
Hy ropt… dus folgje Him.