Fryske gedichten » Fryske bertegedichtsjes
Earder wie it in tút op ‘e búk
dat wie moai om te dwaan.
Mar no kin ik dy einlik, as grutte sus
yn it echt in krûpke jaan.
Ik moast sa lang wachtsje,
ús mem har búk wie rûn en dik.
Mar no bisto der einlik,
en dyn grutte sus bin ik!
Yn elts bern
begjint de wrâld opnij.
Lytse hantsjes, lytse fuotsjes,
in lyts kopke mei in miny noas.
Sa lyts, mar o sa bysûnder,
do makkest alles oars.
Hjoed, moarn en elke dei dêrnei,
fan no ôf is al ús letter mei dy.
No’tsto der bist is alles oars, mar krekt sa at it heart.
Groei mar, strielje,
laitsje yn alle talen.
Om ûnder it ûntdekken
soms te ferdwalen.
Libje, ferwûnderje dy
laitsje, ha wille.
En wit dat wy altyd
mei dy meirinne sille.
Wolle jimme in beskútsje helje?
Wolle jimme dan earst efkes belje?
In tútsje op dyn wang,
wy hâlde fan dy ús libben lang.
Om de rêst te bewarjen yn it gesin graach even belje foar besite.
Komsto ek gesellich del
op it kreamfeest fan ús lytse pop?
Want ús .. is einlik berne
en dêr drinke wy ien op!
Wy nûgje jimme fan herten út
foar it kreamfeest fan ús lytse sprút.
Wy nûgje dy út foar it kreamfeest op … om .. oere.
De útnûging foar it kreamfeest folget ynkoarten.
It is efkes wennen
mei sa’n lytse leave sprút,
mar … wol eltsenien graach moetsje
dus nûgje wy jim foar it kreamfeest út.
It is efkes wennen
mei sa’n lytse leave sprút,
mar … wol elkenien graach moetsje
dus nûgje wy jim foar in poppeslok út.
Jimme binne wolkom foar in poppeslok, it leafst earst efkes belje.
Berne op 20 july 2009.
Weacht 7 pûn en is 52 sm lang.
De kening en syn keninginne
ha in prinseske krigen.
Hy weaget (of waacht/weacht) 4260 gram.
Wy binne tankber en tige wiis mei ús famke.
Bliid binne wy mei Gods geskink, de berte fan ús soan/dochter.
Tige bliid binne wy mei de berte fan ús famke en suske …
Al njoggen moanne
prate se oer my,
mar fan hjoed ôf
sille se fan my hearre!
Grutsk en o sa wiis
binne wy mei
de berte fan ús jonkje/famke
en broerke/suske
Hast te lyts om fêst te hâlden
mar te grut foar wurden.
Mei dy om ús hinne,
skynt altyd de sinne!
Gjin sinnestriel is moaier,
as it wûnder fan in bern.
Nij libben op ’e pleats
mar no yn ’e foarein!
Want wy fiere hjoed de leafde,
en de leafde dat bisto…
Lytse minsken meitsje
grutte minsken ryk!
Ynlik winske,
in nagelnij minske!
Do bist as de sinne en de moanne,
it ljocht yn ús libben.
In bertewûnder,
wurden sizze net wat wy no fiele.
Lok fynst yn it hantsje
dat yn dines leit.
Yn elts bern
begjint de wrâld opnij.
Ut twa herten ien leafde, út leafde in libben…
Al ús letter,
is mei dy.
Wy ha de maaitiid yn ’e kop
Us gelok kin net op!
Leafde is it ienige wat him fermannichfâldiget ast it dielst.
Hast te lyts om fêst te hâlden, mar te grut foar wurden.
Sa wiis, sa bliid, sa mâl mei dy!
Sa fier as de moanne en werom,
sa mâl binne wy mei dy.
Net te beskriuwen
hoe waarm de winter wêze kin
As leafde
libben wurdt,
kriget lok
in namme.
Berne om foar altyd fan te hâlden.
Us leafde hat
hantsjes en fuotsjes krigen.
De bernewrâld sa tear en fyn,
dêr leit de hiele takomst yn.
Al ús letter
is mei dy.
Blom fan it Easten
Moai en spesjaal
Dyn namme in gedicht
Dyn komst in ferhaal
Gjin útsprutsen wurd,
gjin skreaun akkoart,
mar in stil ferbûn
mei dyjinge dy’t dy it libben skonk.
In gouden belofte,
dat wy mei hert en siel foar dy soargje sille.
Net allinne hjoed,
mar ek de dei fan moarn.
Dach leave lytse poppe
wiest dêr al?
Wat hawwe wy in skoft
op dy wachte,
dyn widze stiet al klear.
Sjoch, op it fuottenein
sit de leafste koesbear
fan dyn grutte suske/broerke.
In libben…
is as de dize yn ’e iere moarn
Hoeden siket it in wei
Ynienen brekt de sinne troch
en begjint in nije dei.
As in jonge protter
sjongsto dyn liet
fan fier fuort
Hoeden
sikesto dyn wei
ûnder de pannen
fan ús dak
In nije melodije
follet it hûs
Wai (Taiske groet)
As ik myn eagen slút
en nei dy sjoch
troch myn sielespegel hinne
nei dy laitsje
en mei ien finger
dyn swarte hier oanreitsje
is it krekt
as
glimkesto
hiel even
troch myn sielespegel werom
en ik
ik swaai
swaai útlitten.
‘Wai’ leave skat
Dach dach. Ik kom!
Wachtsje op adopsje
Do
fier fuort
yn in oar lân
mei dyn eigen taal, Boeddha
en moessonrein.
Do
tichtby
noch sûnder namme
mar printe[YS1] yn ús hert
dyn keamer wachtet
Net allinne
dyn suske, heit en mem. Unbekend
fier fuort tichtby hâlde wy fan dy.
Wannear komsto hjirhinne?
Meie wy dyn namme hearre
Dyn bliere laits oer ús hinne falle litte
En dyn fertriet fuortfeie?
De tillefoan giet
net
Taal noch teken.
It wurdt let,
let.
Is der no net ien dy’t sjocht
dat wy twa
ferlet ha
fan elkoar.
Do fan my
en ik fan dy?
Wêrom
net?
Wêrom duorret it sa lang?
Burokrasy, stimpels, hantekening
en in bulte papier
wachtet noch
op trage hannen
dy’t, troch alle lannen
hinne, ús byinoar bringe sille.
Stevich sil ús keatling wurde
Mar no noch
net.
Ik ha ferlet
fan dy.
[YS1]Skrasse kin ek betsjutte ‘trochstreekje’, dat moat it hjir just net wêze, mar sa kinne je it dus wol lêze, dêrom ha ik dêr in oar wurd delsetten…
Twa lytse berntsjes
om ferwûndere nei te sjen.
Sa tear en sa lyts,
oan har libbensbegjin.
Twa lytse wûnders
dy’t strielje as de sinne.
In twilling dêr’t wy
dûbeld gelokkich mei binne.
De berte fan in berntsje
dat is in grut wûnder
mar de berte fan twa berntsjes
dat is wol hiel bysûnder!
Ien bliek twa,
no ha wy der trije.
Wat in gelok
dat wy jim krije meie!
Om stil fan te wurden
om ferwûndere nei te sjen
Twa leave lytse berntsjes,
oan ús tabetroud troch Him.
Njoggen moanne hienen wy de grutste wille
Mar doe koe ús mem ús net mear tille
Fjouwer fuotsjes, fjouwer hantsjes
Wy lizze no yn ús ledikantsjes
Strielje as kleare sinneskyn,
mei jim bliere eachjes it libben yn.
Bring freonskip, leafde en nocht
dat elk bliid wurdt dy’t jim sjocht.
Yn elke earm in bern
4 hantsjes – 4 fuotsjes
alles derop en deroan!
Dit is in mirakel,
dit is net gewoan!
Op myn teantsjes sjoch ik oer de râne fan ’e widze.
Dach lyts suske, ik fyn dy leaf.
Wy fine dy ek sa bysûnder.
Nei njoggen moanne, ús twadde wûnder.
(namme) sa grutsk as in pau.
“Kom mar suske, kom mar gau!”
Leaf lyts famke,
nij op dizze wrâld.
Nimmen wit wat
it libben ynhâldt.
Wy winskje dat dyn libben
like kleurryk wêze mei
as de tekening dy’t dyn broerke
makke, spesjaal foar dy.
Heit en mem sá grutsk en bliid,
in grutte sus dy’t fan dy hâldt.
Do bringst ús lok yn mearfâld!
In tútsje hjir en wêr noch mear?
Op dyn wang, yn dyn nekke
en ek op dyn ear!
Nee wacht, ik bin noch lang net klear,
op dyn noaske ek noch in pear!
Elkenien mei it hearre
want ien ding is wis:
dat myn lytse suske
presys op har jierdei berne is!
Myn earmke
stiif om dy hinne
sa moai dat wy no
broer en suske binne!
Mem bliuwt mem,
heit bliuwt heit.
Marruh, fynsto my
no net hiel stoer?
Fan hjoed ôf
bin ik grutte broer!
Op myn teantsjes sjoch ik oer de râne fan ’e widze.
Dach lyts suske/broerke, ik fyn dy leaf.
Dyn hantsje yn dat fan my,
sa rinne wy hân yn hân.
As broer en sus,
in izersterke bân.
Ik bin alwer wat grutter
en do bist noch sa lyts.
Do bist myn leave broerke/suske
in freontsje foar altyd.
Faak joegen wy mem har búk in tút,
en fregen: wannear komst der ris út?
No is ’t einlings safier,
meist mei ús boartsje, echt wier!
Wy hawwe der in broerke by,
en binne allegearre wakker wiis mei dy!
Ast aanst fertriet hast,
sil ik dy treaste.
As se dy letter pleagje,
sil ik foar dy fjochtsje.
Mar no bin ik gewoan bliid
mei dy as suske/broerke.
Myn suske yn ’e widze
einlings is it safier.
Wat bisto bysûnder
en wat bin ik bliid .
Aanst sil ik dy ferskes leare
en boartsje mei dy oer de flier.
No earst mar lekker koese,
want dat is noch net safier.
In wûnder bliuwt it sûnder mear
in lyts sûn famke, ek dizze kear
Se sil heit en mem de hannen bine
Dy kinne har dêr wol yn fine
Mar it moaiste is foar my
ik ha der in boarterskammeraatske by!
Wy binne bliid en wolle it hiel lûd roppe,
want wy hawwe in lytse poppe.
Mar fan allegear bin ik it measte op’t skik
want syn grutte broer, dat bin ik!
Grutsk en lokkich
sette wy der in
stuoltsje by,
… hat
der in broerke /suske by.
Dagen ha ik nei de búk sjoen,
bulten aaikes en tútsjes jûn.
Hiel faak ha ik nei dyn hertsje lústere
en wurdsjes nei dy flústere.
Earne yn de blaue himel dêr
skitteret dierber in lytse stjer
Hy/sy is in stille tsjûge fan
ús gelok op ierde.
Hoe lyts oft ik ek bin,
ûnskuldich en ûnbedoarn,
mei … as grutte broer/sus,
doar ik it libben wol oan.
Dach leave lytse poppe
wiest dêr al?
Wat hawwe wy in skoft
op dy wachtte,
dyn widze stiet al klear.
Sjoch, op it fuottenein
sit de leafste koesbear
fan dyn grutte suske/broerke.
In pear eachjes sjogge dy oan
In pear hantsjes gripe nei dyn hân
In leaf lyts famke kostberder as goud
In twadde berntsje oan ús tabetroud
It wie al in nij begjin
mei syn fjouweren in gesin.
No bringsto der noch mear sinne by
wat binne wy wiis en lokkich mei dy!
Dit libben bringt ús nei in nij begjin.
Wy binne fol fan dreamen hoe’t it wêze kin,
wolkom leaf lyts famke, wolkom yn ús gesin.
3 lytse knapen dy’t allegear de oandacht wolle fan heit en mem
3 lytse knapen dy’t alles fanelkoar ôfpakke wolle
3 lytse knapen hast allegear tagelyk yn de pjuttepuberfaze
3 jonge knapen dy’t moai meielkoar boartsje kinne
3 jonge knapen dy’t meielkoar harren grinzen lûke kinne
3 jonge knapen dy’t witte wat leafde, lok en sûnens betsjut
3 grutte knapen dy’t meielkoar in suske krigen ha, en har dat allegear leare wolle
Op ’e nij in grut wûnder
in lyts en leaf berntsje derby.
Wat binne wy tankber
wy binne sa wiis mei dy.
Twa hantsjes en twa fuortsjes,
sa lyts en sa bysûnder.
Op ‘e nij meie wy belibje
wer sa’n unyk wûnder.
Op ’e nij in grut wûnder
in twadden (tredden, fjirden) derby.
Op ’e nij dit moaie gefoel
wat binne wy bliid mei dy.
De earste al op in bernefyts,
al is ’t noch in lyts mantsje
en hjir leit wér, dochs o sa lyts,
de twadde yn ’t ledikantsje.
Grutsk en lokkich sette wy
der noch in stuoltsje by!
…. hannen op ien búk,
dat binne wy!
Mar plak genôch
foar noch twa hantsjes derby!
Us klaverblêd is rûn.
Hjoed is berne
ús jonkje/famke tige sûn.
Dyn eachjes gean iepen
en sjogge nijsgjirrich yn it rûn.
Wolkom leaf lyts famke,
do hast dyn thús hjir fûn.
dit libben sa pril
in famke, sa leaf
tear en bysûnder
wat in wûnder!
Berne út leafde
kostberder as goud
in leaf lyts famke
oan ús tabetroud.
Sa fier as de moanne en werom,
sa mâl binne wy mei ús famke.
De ien hie in famke tocht
in oar sei
der wurdt in jonkje brocht
gjinien kin it
fan tefoaren witte,
mar ik bin in famke
en sil hjitte..
In lyts wyfke!
Sûn en wol.
De ien hie in famke tocht
in oar sei
der wurdt in jonkje brocht
gjinien kin it
fan tefoaren witte,
mar ik bin in jonkje
en sil hjitte…
In jonkje
sa lyts, sa nij
ús jonkje
wat binne wy wiis
mei dy.
Alwer in mantsje
út tûzenen!
Berne út leafde
kostberder as goud
in leaf lyts jonkje
oan ús tabetroud.
Sa fier as de moanne en werom,
sa mâl binne wy mei ús jonkje.
Yn mem har búk wie it waarm en sacht.
Dêr lei ik te trappeljen, dei en nacht.
Mar no lit ik goed fan my hearre,
En sil ik heit syn rêst bedjerre!
In protte yn heit syn hannen feroaret yn goud.
Mar it aldergrutste wûnder ha ik oan mem tabetroud.
Ta nij libben útgroeid
út leafde foar elkoar
Do lytse blom
noch yn ’e knop
Mar yn dy lizze besletten
de aldermoaiste kleuren
Want bewoartele bisto yn Gods tún
en meist troch ús leafde en soarch
iepengean en bloeie
en strielje fan gelok
In wûnder yn ’e widze
Te moai om wier te wêzen,
Lekkentsjes mei kant,
Reade wyn yn glêzen.
Wy sjogge ús eagen út
Wol tûzen kear opnij.
Do bist ús eigen berntsje
Wat binne wy wiis mei dy
De iene seit: “Hy liket op heit”
en de oare fynt: op mem.
Wy soenen sizze:
jimme moatte ús lytse …
sels mar ris besjen!
Yn mem har búk wie it waarm en sacht.
Dêr lei ik te trappeljen, dei en nacht.
Heit hie fan my oant no ta gjin lêst,
Mar no is ’t ek dien mei heit syn rêst!
Ferwûndering
Op ’e nij
wer bysûnder
net út te lizzen
dizze rykdom
Do joust
mei bliere eachjes
ús leafde in gesicht
Twirje dyn ljocht
kleurje suver
as in blom
mei folle nocht
it libben ta
Wy ha dy leaf, ús hiele libben
’t is folle mear as hâlde fan.
Sa moai
sa leaf
sa fan ús
sa hielendal do
No’tsto der bist
is alles oars
en dochs presys sa
as it heart
Ofgryslik bliid binne wy mei dy!
Do bist do
mei-inoar = wy
wolkom yn ús gesintsje
in leafde derby!
Hoe wiis at wy mei dy binne
is yn wurden hast net út te lizzen,
mar wy hoopje it dy
troch de jierren hinne
mei leafde te sizzen.
Mei dy, leaf famke,
lyts en sûn
is foar ús
in nij aventoer begûn.
Wy sizze wol
tûzen kear opnij
wat binne wy
dochs wiis mei dy!
Berte is as dize yn ’e iere moarn,
hoeden siket it in wei.
Ynienen brekt de sinne troch
en begjint in nije dei.
Yn mem har búk wie it waarm en sacht.
Lei ik te skoppen dei en nacht.
Mar no lit ik my hearre,
en sil ik heit syn dreamen en ris bedjerre.
No’t wy,
mei-inoar
dy wurden binne,
kinne wy allinnich mar tankber wêze
Dyn hantsje yn dat fan my
sa gean wy hân yn hân.
Myn grutte hân, dyn lytse,
in izersterkebân.
En op in dei, in ein foarút,
sjocht de wrâld der foar ús beide itselde út.
Ut twa herten
ien leafde
ús leafde
Ut ús leafde
in twadde libben
dyn libben
Us leafde libbet yn dy
Wat? Blomkoal? Earrebarre?
Ach, welnee!
Heit en mem hawwe yn it hea west.
Fandêr datsto hjir no bist!
Mei dyn libben wêze lykas de sinne
Mei waarmte, lok en leafde om dy hinne!
Berte fan it libben,
it begjin,
in barren dat nea
gewoan wurde kin.
In berntsje sa lyts,
sa bysûnder,
wat binne wy tankber
foar dit wûnder.
Lit dyn libben wêze
lykas de sinne,
mei leafde, lok en
waarmte om dy hinne!
Berte fan it libben,
it begjin,
in barren dat nea
gewoan wurde kin.
In berntsje sa lyts,
sa bysûnder,
wat binne wy tankber
foar dit wûnder.
Leaf
Bysûnder
Geweldich
In wûnder!
Ut leafde ûntstien
Mei leafde droegen
Fol leafde ferwachte
In leafde foar it libben,
út de krêft fan dy en my.
Mem droech my njoggen moanne lang.
Se waard der somtiden nachts wekker fan.
mar no bin ik berne
en kin ik ús heit ek ris jenne
Pakes, beppes, freonen, sibben
yn it widske leit nij libben.
Wy wolle it
fan de dakken roppe:
wy ha in lytse leave poppe!
Leaf lyts jonkje/famke,
sa bliid datsto der bist.
Triennen fol leafde
dy’tsto noch net begripe kinst.
No’tsto berne bist
kinne wy mar net ophâlde
fan dy te hâlden.
Do hast twa lytse hantsjes
lit ús neist dy rinne
dan liede wy dy rûn oantst seist:
no kin ik it wol allinne.
Yn de widze leit
in berntsje
Heit stiet der grutsk
en glimkjend by
Mem sjocht der bliid
en ferbjustere nei
Wat binne wy wiis
mei dy
Do hast twa lytse hantsjes
lit ús hân yn hân rinne
dan liede wy dy rûn oantst seist:
no kin ik it wol allinne.
As it sintsje
yn de iere moarn
laket it libben dy oan.
It reint sinnestrielen
yn dizze maitiid,
en do bist dêr ien fan…
Ik ha dy leaf, myn hiele libben
’t is folle mear as hâlde fan.
Leaf lyts famke / jonkje,
sa eigen en unyk.
Wy binne sa bliid mei dy,
wat makkesto ús ryk!
Dyn lytse libben,
ús grutte lok!
Sa no en dan
fljocht der in ingeltsje
nei de ierde.
De wolken binne rôs
it gers is blau,
oeral sweve ballonnen, oeral.
De hiele wide wrâld
leit iepen…
Strielje
as kleare sinneskyn,
mei dyn bliere eachjes
it libben yn!
De sinne hat der in sinnestrieltsje by,
wat binne wy dochs wiis mei dy!
Leaf lyts famke/jonkje,
sa eigen en unyk
wy binn’ sa bliid mei dy
wat makkesto ús ryk.
Leaf lyts famke/jonkje
do hearst by ús
fiel dy mar feilich
dit is dyn thús.
In nij sinnestrieltsje skynt
yn ús libben.
Om stil fan te wurden,
om ferwûndere nei te sjen.
Ut ús, fan ús,
en dochs,
sa fansels,
dysels.
Do bist in maitiidswûnder,
in blomke fan fluwiel.
Wy binne sa wiis mei dy,
do bist ús sinnestriel.
Sinnestrieltsje,
kom derby!
Der is noch plak
genôch foar dy.
Twa eachjes dy’t twinkelje,
twa wankjes fan fluwiel.
Wy binne sa wiis mei dy,
do bist ús sinnestriel.
Dêr wie it dan safier
in lyts popke oer de flier.
Lytse hantsjes, lytse earkes
in lyts kopke mei in minynoas,
dêr’t wy sa wiis mei binne
dat kin dochs net oars!
De wrâld sil fan dy genietsje,
want wêrsto ek giest,
do bringst it libben freugde,
omdatsto in sintsje bist.
Lyts trappeljend libben
In prachtich minskje, fonkelnij
Ademloas, nijsgjirrich
Ferwolkomje wy dy
Nij libben yn ús earms,
sa tear en o sa unyk.
Op ’e nij ferwûndere.
wat fiele wy ús ryk.
It libben is moai,
mar ek kwetsber sûnt it begjin.
Wy sille der foar dy wêze,
wolkom yn ús gesin.
Barre der noch wûnders?
Wurdt it lok noch fûn?
Do mei dyn lytse lûden,
hast ús it antwurd jûn.
Nij libben
noch finzen
yn lytse lûden
mar fannijs
belibje wy
it wûnder
Dit gefoel
is fierstente grut
foar it aldermoaiste
wurd!
Juster noch yn it
tsjuster
Hjoed yn it
folle ljocht
Lok fynst yn it earste glimke
fan dyn bern.
Lok fynst yn ’e freegjende eagen
dy’t nei dy opsjogge.
Lok fynst yn it hantsje dat yn
dines leit.
Lok fynst yn dat iene wurd
dat krekt alles seit.
Wolkom leaf lyts mantsje/famke.
Kom mar gau by heit en mem.
Wy binne nei al dat lange wachtsjen,
tige bliid om dy te sjen!
Tankber sizze wy dyn namme,
swijend foar de heimenis.
Op ’e nij meie wy belibje
it geheim dat libben is.
Om stil fan te wurden
om ferwûndere nei te sjen
in kostber stikje libben
út leafde berne bern
Do bist kommen yn ús libben
weve ûnder memmehert.
Wûnderlik ta wêzen wurden,
wy ferstean dit wûnder net.
In nij libben
in lyts wûnder.
It klinkt sa gewoan
mar foar ús hiel bysûnder.
Strielje as kleare sinneskyn
mei dyn bliere eachjes it libben yn
Bring freonskip, leafde en nocht
dat elk bliid wurdt dy’t dy sjocht
Sa hiel gewoan
mar dochs sa bysûnder.
Sa alledeisk
mar foar ús in wûnder.
Libben út ús libben
Lyts en hiel bysûnder
Wy jouwe dy in namme
Mar einliks hjitsto wûnder
Net foar te stellen
sa bysûnder
Nea fanselssprekkend
foar ús in wûnder
Ine mine
rufteline
boarterstreintsje
berneweintsje
lekkenrûskes
bak mei mûskes
wat in drokte
en fertier
mei in widske
oer de flier!
Us leafde
libbet
yn dy.
Libje
dyn libben
yn leafde
eltse dei
op ’e nij.
De grutte freugde
om de lytse dingen,
is it lytse geheim
fan it grutte gelok.
Doch dyn eachjes mar iepen,
rik mei dyn hantsjes nei it ljocht,
it is mei wurden net te sizzen,
wat de leafde by ús brocht.
Berte,
it makket waarm,
it makket kâld,
it rekket jong,
it rekket âld,
it bliuwt in wûnder
yn’e wrâld.
Tige lyts en dochs hiel grut,
sa jong en dochs folslein.
It bliuwt in ivich wûnder,
in wûnder sûnder ein.
Do bist sa lyts en leaf
wy fine dy in wûnder,
no’tsto sa ticht by ús bist
wurdt alles hiel bysûnder.
Hjir ha wy lang op wachte
einlings is it dan safier.
It lytse wûnder yn it widske
Twa blauwe eachjes
In kopke mei ljocht hier
.. sintimeter lingte
en … pûn swier.
Do bist noch nij op ierde
do bist hjir noch mar krekt
en no hast fan dy ierde
al in stikje yn ’e sinne set.
Oan ’e kant
oan ’e kant
ik wol der ek graach by!
Hallo – hallo
hjir bin ik dan!
Wat fynst fan my?
Diel mei ús dit grutte lok,
kom gau om in poppeslok!
Sa as de sinne
de blommen kleuret,
sa kleurje bern
it libben.
De iene sei: ús poppe wurdt in jonkje
De oare sei: in famke dat is wis
De iene sei: hy liket grif op pake
De oare sei: op beppe, sûnder mis
De iene sei: wat sil er wille meitsje
De oare sei: se dûnset as in swel
De iene sei: ús bern dat wurdt in wûnder
De oare sei: ik twivelje gjin tel!
Alhiel oeral litte wy jim witte
dat yn ús widske fan reid
op ’e nij in lyts wûnderke leit.
Hjir binne hast gjin wurden foar.
Hjir kinst allinnich mar
stil nei sjen.
Dit is sa leaf en tear,
sa hiel bysûnder;
dit is in wûnder!
Twa lytse fuotsjes
dy fuotballen omraak.
Twa lytse hantsjes
dy klapten withoefaak.
Wat wiest in droktemakker
dyn mem dy waard hast sljocht,
ús eigen lytse …
einlings kaamst foar ’t ljocht!
Do makkest de wrâld
sa ljocht.
Sjochst wol hoe’t
de sinne laket?
Der sille hannen wêze
dy’t dy drage
en earms dêrst feilich yn bist.
En minsken dy’t
sûnder te freegjen
sizze datst wolkom bist.
In glimke fan in ingel
naamst út de himel mei
in toefke rôze wolken,
in moaie maitiidsdei.
In sulverwite fûgel
in gouden sinnestriel,
hantsjes om te aaien
twa wankjes fan flewiel
Do makkest de wrâld
sa ljocht.
Sjochst wol hoe’t
de sinne laket?
Hark, yn ’e fierte
spilet de fanfare.
De minsken dûnsje
op ’e dyk en roppe:
Hoera, hoera
foar de lytse poppe!
Minyhantsjes
minyfuotsjes
minymûltsje
minynoas
Grut is ’t lok
in maksywûnder
poppeslokje
tsjoch en proast!
Sa moai
Sa leaf
Sa lyts
Sa fan ús.
Der sille hannen wêze
dy’t dy drage
en earms
dêrst feilich yn bist
en minsken
dy’t sûnder freegjen
sizze datst
wolkom bist.
In nij libben, in nije wrâld
wy hawwe in lytse poppe!
Wolkom berntsje op ’e wrâld
wolkom, kom derby,
want op dizze grutte ierde
is ek plak foar dy.
Njoggen moanne ien
no ús leave poppe
omearme yn leafde.
In nij libben
in grut wûnder
út leafde berne
oan ús tabetroud
Stil wêze en belibje
in minske
in bern
in nij libben
dierber en sa bysûnder
in grut godswûnder
Sa lyts ast bist
sa grut is ’t wûnder fan it libben
nimmen hat dy oant no ta kend
allinnich God, Hy hat dy oan ús jûn
Syn hannen hawwe Nynke makke
fanút in foarmleas bestean.
Hoe wûnderlik binne Jo wurken,
Hear, wol ek fierder mei har gean.
Dit wûnder yn ús hannen lein,
it stiet noch oan ’t begjin.
Wy winskje dat it wêze mei
in ljochtsje yn ús gesin.
In godsgeskink bliuwt it sûnder mear.
In lyts famke / jonkje dizze kear.
Dat dyn libben wêze mei as de sinne,
mei waarmte, lok en leafde om dy hinne.
Dat Jezus dyn hoeder wêze mei
op dyn libbenswei.
Mei Hy dy liede dei oan dei.
Eachjes om te sjen,
in mûltsje om te roppen,
hantsjes om te gripen,
fuotsjes om te skoppen,
earkes om te hearren,
te hearren nei Syn stim.
Lyts berntsje, grut wûnder
ús skonken troch Him.
In Godswûnder bliuwt it sûnder mear.
In lyts jonkje/famke dizze kear.
Dat har libben wêze mei as de sinne,
mei waarmte, lok en leafde om har hinne.
Dêr binne jimme dan
it libben kin begjinne!
Net ien, mar twa nije libbens
sjogge no it ljocht.
Wy tankje de Skepper
dy’t ús sa ryk betocht.
As in pearel yn Gods hân,
rykt hy ús dit berntsje oan.
Kostber libben troch Him boud,
oan ús soargen tabetroud.
Us fiifde berntsje, lyts en sûn.
In grut wûnder troch God oan ús jûn.
Kostber libben troch Him boud,
oan ús soargen tabetroud.
Hâld him/har yn Jo hân o Hear,
lit him/har libje ta Jo ear.
Berne om in minske te wêzen
hjir op dizze ierde
berne om Gods
winsk te wêzen
en wy meie dy liede.
Eltse berte bliuwt in wûnder
elk bern wer bysûnder.
De Skepper fan it libbensljocht
hat ús opnij ryk betocht.
Minskebern, sa lyts, sa tear,
’k lis in tekken om dy hinne,
like waarm as in sinne.
As dyn Hoeder silst My kenne
’k hâld dy fêst, kear op kear.
Leaf lyts berntsje
kostberder as goud,
sa wolkom yn ús midden
troch de Hear oan ús tabetroud
Dyn heldere eachjes
sjogge ús oan,
do bist sa moai,
sa leaf en ûnbedoarn.
De Skepper
tankje wy oprjocht
dat er ús op ’e nij
sa ryk betocht.
Ferwûndere troch dit nije libben
lykas in blom, sa fyn en tear
kinne wy alinnich noch mar sizze
oan Jo is al ús tank, o Hear.
Bern, libje!
Mar sjoch
troch alles hinne
syn teken fan trou:
Hy lit dy nea allinne.
It is in wûnder,
seit it hert.
It is in grutte ferantwurding,
seit it ferstân.
It binne in protte soargen,
seit de eangst.
It is in geskink fan God,
seit it leauwen.
It is ús grutste lok,
seit de leafde.
It binne ús leave bern,
sizze wy.
Syn hannen ha dy makke
en Hy seach hoesto groeidest
Fol spanning ha wy op dy wachte
in ûnbegryplik wûnder…
Nij libben yn ús earms,
sa tear en o sa unyk.
Troch Him oan ús tabetroud
wat fiele wy ús ryk.
It libben is moai,
mar ek kwetsber fanôf it begjin.
Wy sille der foar dy wêze,
wolkom yn ús gesin.
In geskink út Syn hân
oan ús tabetroud.
Wy hoopje dy leafde,
betrouwen en in thús te jaan.
Ut Gods hannen
krigen we dy.
Wolkom (namme)
do hearst derby.
Safolle leafde yn dit wûnder,
safolle lok troch Him oan ús jûn.
Safolle blydskip om in berntsje sa lyts
safolle moais om tankber foar te wêzen.
Ut Gods hannen
in libben nij.
Hy joech ús in wûnder
Hy joech ús dy.
Hjir binne gjin wurden foar.
Ferwûndere sjogge wy nei dy.
We tankje God, want de wrâld
hat der in wûnder by.
Lytse poppe yn ’e widze.
Lytse poppe, leaf en tear.
Hjir binne gjin wurden foar,
sa wûndermoai
oan God de ear.
In glimke fan in ingel
naamst út de himel mei.
Wy steane no noed foar dy.
Dyn hantsje yn ús hannen
sa geane wy op wei.
Wy wolle God tankje
en freegje: ‘Bliuw har/him nei
wat der ek barre sil,
Heit, wês Jo derby.’
Leaf lyts berntsje,
tear en bysûnder,
troch God oan ús tabetroud,
dit grutte wûnder.
Twa bliere eachjes,
in mûltsje dat ropt,
hantsjes dy’t gripe,
in fuotsje dat skopt.
Tank foar dit wûnder
sa lyts en sa tear.
Jo binne de Makker,
Oan Jo is de ear.
Wy hawwe nei dy útsjoen,
fol ferwachting
en mei leafde
en no’t wy dy
yn ús earmen hâlde
sjogge wy,
mei lok yn ús hert,
nei in geskink fan ’e Skepper.
Mem hat in baby yn har búk, hat heit sein.
Hoe’t dy dêr kaam is, hat er net útlein.
It duorre sa ûntsettend lang.
Ik tocht: dy hat it seker mis,
mar no kin ik einlings fertelle dat myn broerke berne is.
It is efkes wennen
mei sa’n lytse leave sprút,
mar … wol elkenien graach moetsje
dus nûgje wy jim foar in poppeslok út.
Klaas is berne om 23.33 oere,
is 2580 gram en 45 sm lang.
Wolle jim in slokje helje?
Nim de tillefoan en belje.
Berne op 30 novimber om 08:15 oere.
Ut ’e skroeven binne wy mei de berte fan …
Alderferskuorrendste bliid binne wy mei de berte fan …
Alhiel oeral litte wy jimme witte dat yn ús widske fan reid op ’e nij in lyts wûnderke leit …
Sy is berne op (datum), en kaam (tiid) oere boppe wetter,
mei sa’n 8 pûn in hiel gespetter.
Om’t (nammen mem en bern) bytiden oan’t slûgjen binne,
efkes skilje foar in poppeslok, om harren net mis te rinnen.
Om’t mem en dochter/soan bytiden oan it slûgjen binne,
efkes skilje foar in poppeslok, om harren net mis te rinnen.
Kom mar gauris efkes sjen.
Dan nimme wy der ien op.
Mem en dochter/soan rêste fan 13.00 oant 15.00 oere.
Fan 12.30 oant 15.00 en nei 21.30 oere jouwe wy ús del.
Tankber en grutsk binne wy mei de berte fan ús famke en suske…
Hjir binne gjin wurden foar.
Ferwûndere sjogge wy nei dy.
We tankje God, want de wrâld
hat der in wûnder by.
Lyts en suver
in libben nij.
God joech ús in wûnder,
God joech ús dy.
God hat alles makke,
de sinne, de blommen en de kij.
De loft, de see, dyn grutte sus,
en Hy makke dy!
Ut langstme en leafde
Berne út ’e memmeskoat
Leit no in lytse poppe yn ús hannen
As wy dy sa sjogge
Bysûnder, lyts en tear
Kinne wy allinnich noch flústerje:
Tankjewol Hear
Hear, wol om him tinke
him jo hoede skinke
set syn libben
yn it ljocht
dat jo antlit oer
him brocht.
Dit libben
sa pril.
Dit berntsje
sa wolkom.
Hiel unyk,
hiel bysûnder.
Us lyts leaf famke/jonkje,
God, wat in wûnder.
Sa lyts en sûn
troch de Skepper
oan ús jûn.
Hâld it yn Jo hân, o Hear,
lit it libje ta Jo ear.
Dêr bist dan,
it libben kin begjinne!
Juster noch yn it tsjuster
hjoed yn ’t folle ljocht,
wy tankje de Skepper
dy’t ús sa ryk betocht.
Wolle jo komme foar in poppeslok,
doch dat dan net op ’e gok.
Foar it each mei ús trijen.
Yn ús hert mei ús fjouweren.
Hy is berne om 05.25 oere en is 4500 gram.
Hy is 52 sintimeter lang en weaget 3805 gram.
Jimme binne fan herte wolkom, mar graach earst efkes belje.
Bliid en tankber litte wy jim witte dat wy de grutske heit en mem wurden binne fan (namme)
Kom, sjoch en bewûnder.
Tige grutsk binne wy op ús dochter en lytse suske (namme)
Wy binne tige wiis mei ús famke/jonkje (namme), suske/broerke fan (namme)
Tige bliid binne wy mei de berte fan ús jonkje/famke …
Foar besite graach efkes belje/skilje.
Hy weaget 2900 gram of hy weacht 2900 gram.
In protte yn heit syn hannen feroaret yn goud.
Mar it aldergrutste wûnder ha ik oan mem tabetroud.
De iene seit: “Hy liket op heit”
en de oare fynt: op mem.
Wy soenen sizze:
jimme moatte út lytse …
sels mar ris besjen!
Sa moai
sa leaf
sa fan ús
sa hielendal do
No’tsto der bist
is alles oars
en dochs presys sa
as it heart
Ofgryslik bliid binne wy mei dy!
Do bist do
mei-inoar = wy
wolkom yn ús gesintsje
in leafde derby!
Mei dy, leaf famke,
lyts en sûn
is foar ús
in nij aventoer begûn.
Wy sizze wol
tûzen kear opnij
wat binne wy
dochs wiis mei dy!
No’t wy
tegearre
dy wurden binne,
kinne wy allinnich mar tankber wêze.
Út twa herten
ien leafde
ús leafde
Út ús leafde
in twadde libben
dyn libben
Ús leafde libbet yn dy
Lit dyn libben wêze
lykas de sinne,
mei leafde, lok en
waarmte om dy hinne!
Ut leafde ûntstien
Mei leafde droegen
Fol leafde ferwachte
Mem droech my njoggen moanne lang.
Se waard der somtiden nachts wekker fan,
mar no bin ik berne
en kin ik ús heit ek ris jenne.
Leaf lyts jonkje/famke,
sa bliid datsto der bist.
Triennen fol leafde
dy’tsto noch net begripe kinst
Do hast twa lytse hantsjes
lit ús hân yn hân rinne
dan liede wy dy rûn oantst seist:
no kin ik it wol allinne.
As it sintsje
yn de iere moarn
laket it libben dy oan.
Leaf lyts famke/jonkje,
sa eigen en unyk
wy binn’ sa bliid mei dy
wat makkesto ús ryk.
Leaf lyts famke/jonkje
do hearst by ús
fiel dy mar feilich
dit is dyn thús.
Ut ús, fan ús,
en dochs,
sa fansels,
dysels.
Sinnestrieltsje,
kom derby!
Der is noch plak
genôch foar dy.
Dêr wie it dan safier
in lyts popke oer de flier.
Lytse hantsjes, lytse earkes
in lyts kopke mei in miny noas,
dêr’t wy sa wiis mei binne
dat kin dochs net oars!
Lyts fleurich libben,
in prachtich minskje, fonkelnij.
Ferwûndere en nijsgjirrich
ferwolkomje wy dy.
Barre der noch wûnders?
Wurdt it lok noch fûn?
Do mei dyn lytse lûden,
hast ús it antwurd jûn.
Dit gefoel
is fierstente grut
foar it aldermoaiste
wurd!
Juster noch yn it
tsjuster
Hjoed yn it
folle ljocht
Wolkom leaf lyts mantsje/famke.
Kom mar gau by heit en mem.
Wy binne nei al dat lange wachtsjen,
tige bliid om dy te sjen!
Om stil fan te wurden
om ferwûndere nei te sjen
in kostber stikje libben
út leafde berne bern
In nij libben
in lyts wûnder.
It klinkt sa gewoan
mar foar ús hiel bysûnder.
Sa hiel gewoan
mar dochs sa bysûnder.
Sa alledeisk
mar foar ús in wûnder.
Ine mine
rufteline
boarterstreintsje
berneweintsje
lekkenrûskes
bak mei mûskes
wat in drokte
en fertier
mei in widske
oer de flier!
De grutte freugde
om de lytse dingen,
is it lytse geheim
fan it grutte gelok.
Doch dyn eachjes mar iepen,
rik mei dyn hantsjes nei it ljocht,
it is mei wurden net te sizzen,
wat de leafde by ús brocht.
Tige lyts en dochs hiel grut,
sa jong en dochs folslein.
It bliuwt in ivich wûnder,
in wûnder sûnder ein.
Hjir ha wy lang op wachte
einlings is it dan safier.
It lytse wûnder yn it widske
Do bist noch nij op ierde
do bist hjir noch mar krekt
en no hast fan dy ierde
al in stikje yn ’e sinne set.
Diel mei ús dit grutte lok,
kom gau om in poppeslok!
Sa as de sinne
de blommen kleuret,
sa kleurje bern
it libben.
Alhiel oeral litte wy jim witte
dat yn ús widske fan reid
op ’e nij in lyts wûnderke leit.
Hjir binne hast gjin wurden foar.
Hjir kinst allinnich mar
stil nei sjen.
Dit is sa leaf en tear,
sa hiel bysûnder;
dit is in wûnder!
Do makkest de wrâld
sa ljocht.
Sjochst wol hoe’t
de sinne laket?
Der sille hannen wêze
dy’t dy drage
en earms dêrst feilich yn bist.
En minsken dy’t
sûnder te freegjen
sizze datst wolkom bist.
Hark, yn ’e fierte
spilet de fanfare.
De minsken dûnsje
op ’e dyk en roppe:
Hoera, hoera
foar de lytse poppe!
Sa moai
Sa leaf
Sa lyts
Sa fan ús.
In nij libben, in nije wrâld
wy hawwe in lytse poppe!
Wolkom berntsje op ’e wrâld
wolkom, kom derby,
want op dizze grutte ierde
is ek plak foar dy.
Njoggen moanne ien
no ús leave poppe
omearme yn leafde.
In nij libben
in grut wûnder
út leafde berne
oan ús tabetroud.
Ta nij libben útgroeid
út leafde foar elkoar
Do lytse blom
noch yn ’e knop
Mar yn dy lizze besletten
de aldermoaiste kleuren
Want bewoartele bisto yn Gods tún
en meist no troch ús leafde en soarch
iepen gean en bloeie
en strielje fan gelok
In wûnder yn ’e widze
Te moai om wier te wêzen,
Lekkentsjes mei kant,
Reade wyn yn glêzen.
Wy sjogge ús eagen út
Wol tûzen kear opnij.
Do bist ús eigen berntsje
Wat binne wy wiis mei dy
Wy ha dy leaf, ús hiele libben
’t is folle mear as hâlde fan.
Hoe wiis at wy mei dy binne
is yn wurden hast net út te lizzen,
mar wy hoopje it dy
troch de jierren,
mei leafde te sizzen.
Berte is as dize yn ‘e iere moarn,
hoeden siket it in wei.
Ynienen brekt de sinne troch
en begjint in nije dei.
Yn mem har búk wie it waarm en sacht.
Lei ik te skoppen dei en nacht.
Mar no lit ik my hearre,
en sil ik heit syn dreamen ris bedjerre.
Dyn hantsje yn dat fan my
sa gean wy hân yn hân.
Myn grutte hân, dyn lytse,
in izersterkebân.
En op in dei, in ein foarút,
sjocht de wrâld der foar ús beide itselde út.
Wat? Blomkoal? Earrebarre?
Ach, wolnee!
Heit en mem hawwe yn it hea west.
Fandêr datsto hjir no bist!
Berte fan it libben,
it begjin,
in barren dat nea
gewoan wurde kin.
In berntsje sa lyts,
sa bysûnder,
wat binne wy tankber
foar dit wûnder.
Leaf
Bysûnder
Geweldich
In wûnder!
In leafde foar it libben,
út de krêft fan dy en my.
Pakes, beppes, freonen, sibben
yn it widske leit nij libben.
Wy wolle it
fan de dakken roppe:
wy ha in lytse, leave poppe!
No’tsto berne bist
kinne wy mar net ophâlde
fan dy te hâlden.
Yn de widze leit
in berntsje
Heit stiet der grutsk
en glimkjend by
Mem sjocht der bliid
en ferbjustere nei
Wat binne wy wiis
mei dy
Leaf lyts famke / jonkje,
sa eigen en unyk.
Wy binne sa bliid mei dy,
wat makkesto ús ryk!
Dyn lytse libben,
ús grutte lok!
De sinne hat der in sinnestrieltsje by,
wat binne wy dochs wiis mei dy!
Do bist in maitiidswûnder,
in blomke fan fluwiel.
Wy binne sa wiis mei dy,
do bist ús sinnestriel.
Twa eachjes dy’t twinkelje,
twa wankjes fan fluwiel.
Wy binne sa wiis mei dy,
do bist ús sinnestriel.
De wrâld sil fan dy genietsje,
want wêrsto ek giest,
do bringst it libben freugde,
omdatsto in sintsje bist.
Nij libben yn ús earms,
sa tear en o sa unyk.
Op ‘e nij ferwûndere.
wat fiele wy ús ryk.
It libben is moai,
mar ek kwetsber sûnt it begjin.
Wy sille der foar dy wêze,
wolkom yn ús gesin.
Nij libben
noch finzen
yn lytse lûden
mar fannijs
belibje wy
it wûnder
Lok fynst yn it earste glimke
fan dyn bern.
Lok fynst yn ‘e freegjende eagen
dy’t nei dy opsjogge.
Lok fynst yn it hantsje dat yn
dines leit.
Lok fynst yn dat iene wurd
dat krekt alles seit.
Tankber sizze wy dyn namme,
swijend foar de heimenis.
Op ’e nij meie wy belibje
it geheim dat libben is.
Do bist kommen yn ús libben
weve ûnder memmehert.
Wûnderlik ta wêzen wurden,
wy ferstean dit wûnder net.
Strielje as kleare sinneskyn
mei dyn bliere eachjes it libben yn
Bring freonskip, leafde en nocht
dat elk bliid wurdt dy’t dy sjocht
Libben út ús libben
Lyts en hiel bysûnder
Wy jouwe dy in namme
Mar einliks hjitst do wûnder.
Net foar te stellen
sa bysûnder
Nea fanselssprekkend
foar ús in wûnder
Us leafde
libbet
yn dy.
Libje
dyn libben
yn leafde
eltse dei
op ’e nij.
Berte,
it makket waarm,
it makket kâld,
it rekket jong,
it rekket âld,
it bliuwt in wûnder
yn’e wrâld.
Do bist sa lyts en leaf
wy fine dy in wûnder,
no’tsto sa ticht by ús bist
wurdt alles hiel bysûnder.
Twa blauwe eachjes
In kopke mei ljocht hier
.. sintimeter lingte
en … pûn swier.
Oan ’e kant
oan ’e kant
ik wol der ek graach by!
Hallo – hallo
hjir bin ik dan!
Wat fynst fan my?
De iene sei: ús poppe wurdt in jonkje
De oare sei: in famke dat is wis
De iene sei: hy liket grif op pake
De oare sei: op beppe, sûnder mis
De iene sei: wat sil er wille meitsje
De oare sei: se dûnset as in swel
De iene sei: ús bern dat wurdt in wûnder
De oare sei: ik twivelje gjin tel!
Twa lytse fuotsjes
dy fuotballen omraak.
Twa lytse hantsjes
dy klapten withoefaak.
Wat wiest in droktemakker
dyn mem dy waard hast sljocht,
ús eigen lytse …
einlings kaamst foar ’t ljocht!
In glimke fan in ingel
naamst út de himel mei
in tûfke rôze wolken,
in moaie maitiidsdei.
In sulverwite fûgel
in gouden sinnestriel,
hantsjes om te aaien
twa wankjes fan flewiel.
Minyhantsjes
minyfuotsjes
minymûltsje
minynoas
Grut is ’t lok
in maksywûnder
poppeslokje
tsjoch en proast!
Der sille hannen wêze
dy’t dy drage
en earms
dêrst feilich yn bist
en minsken
dy’t sûnder freegjen
sizze datst
wolkom bist.
Berne út leafde
kostberder as goud
in leaf lyts famke
oan ús tabetroud.
Ut twa herten
ien leafde
ús leafde.
Ut ús leafde
in twadde libben
dyn libben.
Us leafde libbet yn dy.
Al ús letter
is mei dy.
