Oorproblemen. Wat een ellende. De ouders van Marije, Jurre en Jelco kunnen erover meepraten.
Marije van Valkengoed uit Wolvega was pas zes maanden toen ze haar eerste oorontsteking kreeg. Haar moeder Anna-Neeltje: ‘Vanaf dat moment was ze iedere week een paar dagen ziek. Soms zat er zoveel vocht achter haar trommelvliezen dat die spontaan doorbraken. De oorontstekingen kwamen steeds terug en ze moest regelmatig aan de antibiotica. Hoe vaak we niet bij de huisarts zijn geweest…’

‘Ze was dertien maanden toen ze naar de kno-arts werd verwezen. Die stelde buisjes voor, ook omdat vocht achter de trommelvliezen gehoorverlies geeft en daardoor de spraakontwikkeling kan belemmeren. Ik wist waar hij het over had. De spraakontwikkeling bij mijn negenjarige zoon bleef op zijn vierde jaar helemaal stilstaan. Door oorproblemen. Dus ook al was Marije nog maar klein, ik was direct vóór het plaatsen van buisjes.’

Opgeknapt

‘We zijn nu een paar weken verder en Marije is er ontzettend van opgeknapt. Ze oogt vrolijker, ziet er fitter uit, heeft minder slaap nodig. En ze drinkt veel beter want ze kan nu zonder moeite slikken. We zijn blij dat ze deze buisjes heeft. De ingreep zelf stelde weinig voor. Dus al met al heeft het haar veel opgeleverd.’

Kno-arts Herbert van den Berge ziet in zijn praktijk in het Medisch Centrum Leeuwarden veel narigheid voorbijkomen. ‘Veel huilen en pijn, ook ’s nachts, waardoor iedereen wakker ligt… het kan een gezin echt in de greep houden.’ Ook Baukje de Vries uit Winsum kan daarover meepraten. Haar zoontje Jelco werd in maart 2010 geboren. Hij huilde veel. ‘We hawwe in ferskriklik soad útprebearre, om it gûlen mar stopje te litten. Dat slagge nea, spitich genôch. Ien dei foar Kryst binne de buiskes der yn kommen. De hiele wike hiene we in bern dat ôfgryslik stonk, want syn earkes rûnen ferskuorrend. Nei dy wike wie de druk fan de earkes, en koe Jelco net allinnich in hiele nacht sliepe mar it gûlen waard ek stikken minder! We wisten net wat ús oerkaam, nei hast 9 moanne skriemen. De buiskes binne, sawol foar Jelco as foar ús, echt in útkomst!’

Eerste zes jaar

Ieder jaar worden in Nederland zo’n vijftigduizend trommelvliesbuisjes in kinderoren gezet. De meeste problemen doen zich voor in de eerste zes levensjaren. Op die leeftijd moet het immuunsysteem zich nog ontwikkelen. Ook hebben oorproblemen te maken met een soms iets afwijkende bouw van de buis van Eustachius, die een rol speelt bij de beluchting van het middenoor. Daarnaast is er een genetische aanleg: de problemen komen vaker in bepaalde families voor.

Omdat aangetoond is dat kinderen vaak over de problemen heen groeien zijn kno-artsen iets afwachtender dan tien, vijftien jaar geleden. Toen werden er buisjes geplaatst zodra er sprake was van vocht achter het trommelvlies. De kno-arts: ‘Dit blijkt echter niet direct schadelijk. Het beleid is nu dat een kind buisjes krijgt als het in één jaar meer dan vier of vijf keer een oorontsteking oploopt. Of als er langere tijd vocht achter het trommelvlies aanwezig is en daardoor hinderlijk gehoorverlies optreedt en eventueel een spraak-taalprobleem.’

Zwemles

Jurre Lijzenga uit Warten (nu 6) was altijd snotterig en groeide niet goed. Zijn energie ging op aan het de baas blijven van zijn virussen. ‘Jurre was tien maanden oud toen zijn neusamandel eruit moest en zijn trommelvliezen werden doorgeprikt vanwege opgehoopt vocht. Ook de buisjes kwamen al snel in beeld’, vertelt zijn moeder Liesbeth. ‘Inmiddels heeft hij ze voor de derde keer en het gaat steeds beter met hem. Aan het babyzwemmen kon hij niet meedoen omdat hij te vaak ziek was en ook daarna gingen we nooit met hem naar het zwembad. Maar sinds een maand zit hij op zwemles. Daar zijn we allemaal heel blij om.’

Zwemmen of douchen was vroeger zonder beschermende oordopjes uit den boze. Ook daarin is het beleid gewijzigd. Van den Berge: ‘We zeggen meestal: probeer het maar gewoon. De meeste kinderen hebben namelijk geen last van water. Mocht er toch pijn of een oorontsteking optreden, dan is het verstandig om oordopjes te gebruiken.’ Over het vaker aanbrengen van buisjes zegt de arts: ‘Zoals veel cellen in het lichaam vernieuwt ook het trommelvlies zich voortdurend. Buisjes worden hierdoor na zo’n negen tot twaalf maanden vanzelf uitgestoten. We kijken dan hoe het kind het doet zonder buisjes. Bij nieuwe problemen brengen we ze eventueel opnieuw in. Ik heb patiëntjes die al tien keer buisjes hebben gekregen – hoewel dat gelukkig een uitzondering is. Je vindt ze trouwens bijna nooit terug. Daarvoor zijn ze te klein – maar ondanks die geringe afmeting zijn ze voor veel kinderen een uitkomst!’

Onder normale omstandigheden is het middenoor gevuld met lucht, die dezelfde druk en samenstelling heeft als de buitenlucht. Werkt de buis van Eustachius niet goed dan ontstaat er onderdruk en kan zich vocht in het middenoor ophopen, met alle klachten van dien. Trommelvliesbuisjes zorgen dan voor een open verbinding en beluchting van het middenoor.

Tekst: Aukje Mulder
Foto: Fotobureau Hoge Noorden
Ut Heit en Mem nr. 1 – 2012