PRIKBORD ~ Dit wil ik graag delen ~

Mijn imperfecte oudermoment:

Myn bern binne perfekte spegels en dat triggert in soad yn my. Myn famke kin hiel lilk wêze en om dan sels rêstich te bliuwen, fyn ik lestich.
*   Wat hasto sels noadich om rêstich te bliuwen? Wat rekket se yn dy? Mei se boas wêze?Bern kinne ús hiel goed sjen litte wat se wolle en twinge ús dêrmei yn it momint. Foar de bern bestiet ‘straks’ net, sy hawwe allinnich it no. Dêr kinne wy noch in soad fan leare.Faak kin it helpe om te beneamen watst sjochst op dat momint: “So hee, do bist echt lilk!” (Sûnder de wêrom-fraach te stellen, want dêr hawwe se − seker op dat momint − gjin antwurd op). Bliuw derby, wês mei har yn it moment, tel yn gedachten oant 20 en bliuw sykheljen. Emoasjes komme en gean, hoechst dêr net altyd wat mei te dwaan. Hoe mear at it dy slagget om der ‘gewoan te wêzen’, sûnder alderhande oplossingen te sykjen of advizen te jaan, hoe earder at it wer ferfljocht.

-Als mijn zoon dingen ‘uithaalt’ die niet mogen, omdat ik te weinig aandacht schenk / echt aanwezig ben.
* Voor kinderen is jouw oprechte aandacht & tijd goud waard. De uitspraak ‘kinderen spellen ‘liefde’ als ‘tijd’’ onderschrijft dit prachtig. Zou het lukken om een paar keer per dag helemaal aanwezig te zijn, om van daaruit weer je eigen dingen te kunnen doen? To-do lijsten kunnen oneindig lang lijken, maar wanneer je jezelf de vraag stelt: ‘wat vind ik nu echt belangrijk?’ dan is het wellicht makkelijker om deze aandacht aan je zoontje te schenken en van dit moment samen te genieten.

– Over de kinderen praten met vriendinnen.
*    “The way we talk to our child becomes their inner voice” – Peggy O’Mara.
Wat waardevol dat je je hiervan bewust bent. Kinderen zijn net sponzen en maken zich jouw mening eigen. Ook wanneer je op een positieve manier over je kind praat met je vriendinnen, kan dit voor je kind voelen als een hoge verwachting waar hij/zij dus steeds aan moet voldoen. ‘Onze Klaas is een echte doorzetter’ – Klinkt op zich positief, maar hierdoor voelt Klaas de druk om als het ware altijd maar door te zetten, en daarbij vergeet hij misschien om om hulp te vragen of zijn grenzen aan te geven. Hij is immers ‘een echte doorzetter’.

Wees je bewust van wat je tegen je kinderen zegt en hoe je over je kinderen praat. Bedenk bij alles hoe jij het zou vinden als er op die manier over of met jou zou worden gesproken.

–    Tijdens een heftige driftbui heb ik mijn zoon op zijn slaapkamer gezet om zelf even bij te komen.
Wat een wijs besluit. Waarom voelt dit voor jou als ‘imperfect oudermoment’? Wanneer het niet lukt om zelf kalm te blijven, is het de beste optie om even uit elkaar te gaan, zodat je, ieder los van elkaar, weer tot rust kunt komen. Jij bent ook maar een mens!

Onze kinderen leren door wat ze ons zien doen. Zo’n voorval kort nabespreken en daarbij eerlijk zijn naar je kind, kan veel duidelijkheid geven. ‘Mem wist het ook even niet’, of ‘pfoe hee, ik was best even verdrietig’ maakt dat jouw kind van jou leert dat het oké is om over gevoelens te praten en zich uitgenodigd voelt om ook opener te zijn over zijn/haar eigen gevoel.

– As se laket as ik har op ’e treppen set (by wize van straf)
Negative oandacht is ek oandacht… wêrom moat se op ’e treppen? Wat leart se dêrfan? Soest dat ek ombûge kinne (en wolle) nei in ‘time-in’? At se wat dien hat dat net mei, dan wit se dat sels ek wol. De winst sit dan yn it besprekken fan dat stikje en hoe’t se har dêrby fielt. Tegearre kinne jim op syk nei in passender reaksje, wêrby’t har gefoelens der wêze meie en do helpst om dy emoasjes te regulearjen, sa neutraal mooglik.

Dat wie skrikken, hin, datst dyn broer sa sear diest! It die him sear en hy skrok der ek fan.
~ romte foar reaksje ~
Wat soe foar de folgjende kear in manier wêze om hem merke te litten datst it der net mei iens bist?
~ lústerje nei reaksje~
 
–    Ik vergeet ze vaak 2x per dag tanden te laten poetsen.
Lukt één keer wel? Fijn!
Past het in jullie dagelijkse routines? Leg de tandenborstels op een plek waar je ze ziet en kies een vast moment. Bijvoorbeeld ’s ochtends meteen na het ontbijt of ’s avonds voor het verhaaltje lezen.

–    Faak boas neffens de bêrn & lûd prate
“Raise your words, not voice. It is rain that grows flowers, not thunder.” – Rumi
Wat hasto as mem sels noadich om dy minder boas te fielen? Slagget it dy om like goed foar dysels te soargjen as datst foar dyn bern soargest? Doch elke dei wat dêr’tsto bliid fan wurdst. Hoe better asto yn dyn fel sitst, hoe rêstiger ast bliuwe kinst nei dyn bern ta.
Wat heb jij zelf nodig om je minder boos te voelen? Probeer om net zo goed voor jezelf te zorgen als dat je voor je kinderen zorgt. Doe elke dag iets waar jij blij van wordt. Hoe beter jij in je vel zit, hoe rustiger je kunt blijven naar je kinderen toe.

– De kinderen mogen van mij niet echt snoepen, maar als ik zelf trek heb duik ik de keukenkastjes in om snel mijn mond vol te proppen.
* Niks menselijks is ons vreemd… fijn voor andere ouders dat je dit hier deelt, want ik weet zeker dat je niet de enige bent.

Mijn vraag:

–    Hoe erg is het om niet altijd consequent te zijn?
Altijd inconsequent zijn is ook een vorm van consequent zijn, toch?! Persoonlijk denk ik dat het gezond is om, vanuit een zekere basis, per situatie te bekijken wat jouw kind vraagt of nodig heeft. Ga in gesprek met je kind en luister ook naar het antwoord. Mijn eigen vuistregel is: als ik het een solide argument vind, of als ik geen reden zou kunnen bedenken waarom het niet kan, dan is het goed. Heb vertrouwen in het inschattingsvermogen van je kind (en jezelf!).

–    Verdeling tijd/aandacht voor kinderen, werk, partner, vrienden, familie, sport, hobby’s, muziek. Oftewel: alle ballen hooghouden.
Alle ballen hooghouden, volgens mij een thema waar alle ouders mee worstelen. Lukt het je om ruimte te voelen of voelt je leven als een aaneenschakeling van MOET-en?
Maak je tijd voor jezelf? Kun je keuzes maken? Soms kan het voelen alsof je vastzit in zo’n wekelijks riedeltje, maar wanneer je uitzoomt, of met iemand in gesprek gaat over jouw situatie, blijkt vaak dat er toch meer mogelijk is.

Waar krijg jij energie van? Wat kun je overslaan of uitbesteden? Denk eens buiten de kaders en kijk wat het je oplevert.

Sytske Gietema

@aanmoddermem van Tieme (7), Jelte (5) en Sanne (3)
Deelt over ouderschap.
Eerlijk, kwetsbaar en positief.
Inspireert jou om imperfecties te omarmen en om jouw eigen keuzes te maken.