Zijn hakken zet hij tegen de plint en zijn krullen drukt hij tegen het meetlint op de muur. “Bin ik al by de kiepauto, heit?”, vraagt Jurre me voor de zoveelste keer deze week. Onze peuter is al een reus en is inmiddels groter dan een meter. Wat hem betreft mag dat nog veel langer. Hij wil groeien! De kiepauto staat op 1.10 meter en dat is nu Jurre zijn doel. En net zo groot worden als zijn grote neef van zes.

Van de grote vent die hij nu is, kan ik me nog heel erg goed herinneren hoe ontzettend klein hij was na de geboorte. Miniteentjes en een piepklein neusje hebben inmiddels plaats gemaakt voor handen die ook makkelijk van een kleuter kunnen zijn, Jurre heeft inmiddels bijna dubbel de lengte die hij had bij zin geboorte. We zien hem soms ook echt groeien. Met name na vakanties lijken er ineens meerdere centimeters in één keer bijgekomen te zijn. En hoewel de tijd op sommige momenten echt even stil lijkt te staan, groeien de jongens gewoon door. Jurre was een tijd terug ‘ineens’ geen baby meer. Vandaag concludeerden we overigens ook dat zijn broertje dat na 9 maanden ook al niet meer is….

Jurre wil ook graag van ons weten waar je dan precies groot van wordt. Veel slapen zeggen we dan. Het geeft ons ook de mogelijkheid om – pedagogisch vast onverantwoord – te proberen om wat goeie gewoonten aan te leren. Zo beweren we heel stellig dat hij van groente groeit, maar van snoepspekjes niet. Schoorvoetend en met de grootste moeite, gaat er de laatste tijd dus steeds vaker groente in. Het is een begin!

Het gaat ons allemaal eigenlijk veel te snel, terwijl het Jurre allemaal niet snel genoeg kan gaan. Het moment dat Anita schreef dat ze Jurre los moest laten op het klimhuisje kan ik me nog goed herinneren. Tijdens het heerlijke weer van vandaag, bedacht Jurre dat je van de glijbaan ook achterstevoren kunt. En je kunt jezelf ervan af laten vallen, dan kan heit net doen of komt er een ambulance aan. Hij is bijna geen moment stil of nergens mee bezig. Zo groeit hij niet alleen in de lengte, maar ook op tal van andere vlakken. Als het dan ’s avonds na een actieve dag buiten in de tuin heel even tegenzit, komt de kleine Jurre weer terug. Een vermoeid jongetje barst in tranen uit en lijkt ineens weer even heel erg op dat kleine jongetje van drie jaar terug. Net als nu trouwens, nu hij zoals de Engelsen zeggen ‘sleeps like a baby’.

Wytse Pyt de Jager út Dokkum
heit fan Jurre (3) en Sybren (1) 
www.frieseouders.nl