Vlekje
De vlek lijkt op de huid te liggen en laat zich niet wegdrukken, typisch een aardbeienvlek. Moeder kleedt Suzanne uit en ik bekijk haar helemaal. Meestal hebben kinderen maar een of twee aardbeienvlekken, soms zijn het er meer. Als er meer zijn, kan dat wijzen op een leverziekte. Dat is bij Suzanne gelukkig niet zo, ze heeft nog een klein vlekje bij de pols en verder is haar huid gaaf.
Dit is dus een aardbeienvlek, een groepje bloedvaten groeit te enthousiast. Daarmee gaan ze een paar maanden door. Dan stopt het en verdwijnt het plekje. Meestal zijn deze aardbeienvlekken na een paar jaar helemaal weg. Soms zijn ze bedreigend door de plaats waar ze zitten, bijvoorbeeld op het ooglid. Dan kunnen ze het oog afdekken. Soms groeit er een op de neus voor het neusgat. Dan móet er iets gedaan worden. Een paar jaar geleden is ontdekt dat een middel tegen hoge bloeddruk (propranolol) ervoor zorgt dat deze aardbeienvlekken verdwijnen. Voor aardbeienvlekken zoals die van Suzanne gebruiken we timoptolgel. Het is een middel dat ouderen met verhoogde oogboldruk gebruiken.
De vlek van Suzanne hoeft niet te worden behandeld, maar het kan wel. Moeder en ik bespreken de voor- en nadelen van timoptol en besluiten dat we wel gaan behandelen. Ik schrijf het recept. De medische fotograaf maakt nu en de volgende keer een foto, zodat we straks het verschil goed kunnen zien.
Na drie maanden komt Suzanne weer. Het vlekje is veel kleiner, moeder is er blij mee. Als anderen Suzanne nu zien, maken ze opmerkingen in de trant van dat ze er zo goed uitziet en dat ze zo’n mooi meisje is. Dat is voor iedereen hartverwarmend.
Op de hichte bliuwe fan heit&mem? Meld dy oan: