Freonskip
Fyn ik meielkoar der op út
Tsjin elkoar fuotbalje
Dan hoechst dy net te ferfelen
As ’t no mar gjin traap krijst fan de fuotbalskoech
Harry van der Veen-Bakkefean
Winner gedichtewedstriid 2008
Asto letter oan dyn skoaltiid tinkst
en al dyn freonen yn herinnering bringst
tink dan ek oan har
dy’t dit hjir skriuwt
want freonskip bliuwt!
Blommen fertoarkje,
blêden fergean,
mar oprjochte freonskip
bliuwt ivich bestean.
Freondin
Akkelyn
Akkelyn
Do bist in knyn
En
Bist altyd
By my
Do bist de leafste freondin
Dewi van der Hoek
Winner gedichtewedstriid 2008
Hjir op dit albumblêd
wol ’k allinne skriuwe:
Lit, wat ek feroarje mei,
ús freonskip altyd bliuwe.
Troch E.S. de Jong
(Ut: “Foar fleurige famkes” Wolvegea 1964)
Ik stjoer gjin sms-ke,
mar skriuw foar dy in ferske
en plak der in plaatsje by,
leaf moai famke, ik hâld fan dy.
Ik wenje net yn in kastiel
yn in gouden mearkestêd.
Ik haw gjin jurken fan flewiel
en ek gjin himelbêd.
Myn fyts is skurf,
myn klean net sjyk,
yn myn beurs sitte gjin sintsjes…
Dochs fiel ik my geweldich ryk
want wy binne freondintsjes!
Troch Lida Dykstra
(Ut: “Fiif dogeneaten yn in sok”, Ljouwert, 2004)
In aardich lyts famke, ûndogens en stout.
Mar dochs hat (…)
in hertsje fan goud.
Mei rein en hurde wyn
mar ek mei sinneskyn
is der altyd ien dy’t strielt,
en dat bisto!
Op dit lytse albumblêd
wol ‘k allinne skriuwe:
Lit, wat ek feroarje mei,
ús freonskip altyd bliuwe!
Troch W. Dykstra-Talsma
(Ut: “Albumferskes”, Ljouwert 1962)
Wat is in foarjier sûnder libben.
Wat is in simmer sûnder sinne.
Wat is leafde sûnder jaan.
Wat is der wol, as it nea begûn.
Wat is in himel sûnder blau.
Wat is de wrâld sûnder dy.
Dêrom tink altyd oan my…
Wolkom Riekje op ‘e skoalle
Wolkom Riekje op ‘e dyk
Altyd nocht oan alle boartsjen
Altyd fleurich, altyd kwyk.
Wy binne twa freondinnen
En wy sjonge
Wy dogge tegearre o sa’n soad
Wy binne twillingen
Wy boartsje
Wy diele
Sy fynt my leaf
En ik fyn har leaf
Nienke Jagersma
Wy boarten faak as famkes,
freonskiplik dei oan dei,
ik hoopje dat dy freonskip
noch jierren duorje mei.
En sjochst yn stille oeren,
dyn album dan ris nei,
dan tinkste, (Trynke)…
dêr boarte ik faak mei!
De roazen fertoarkje,
de blommen fergean.
Mar ús freonskip
bliuwt ivich bestean.